eight. „Za każdym razem gdy idziemy po plaży jakiś pradawny popęd nawiedza nas i zmusza do zrzucenia butów i odzieży, do broczenia pośród wodorostów i wyblakłych kawałów drewna, do bycia niczym powracający z długotrwałej wojny uchodźcy, stęsknieni za ojczyzną.” Loren Eiseley

Poeci i Morze to zbiór kilkunastu wierszy, na który natrafiłem kiedyś przypadkiem. Ciekawy byłem jak wypadną, bo przy takiej ilości i różnych autorów mogło okazać się, że jednak otrzymam kilka fajnych, a resztę takich sobie. Taka obawa ciągle mnie nurtowała przy wyborze zbioru. Jednak przyznaje, że autorzy stanęli na wysokości zadania i dostałem fajne wiersze o tematyce morskiej. W nich zawarte została nie tylko miłość do morza i żyjących w głębinach stworzeń, ale również znalazłem opisy plaż, pływających statków, marynarzy mierzącymi się z oceanami i morzami, zahaczające o legendy jak o Latającym Holendrze, pojawiały się motywy syren i wojenne. Różnorodność jest plusem wybranych do tej antologii poezji o morzu utworów. Nieraz napisane dawniejszym językiem i współczesnym. Mimo tego nie przeszkadzało mi czerpać przyjemności z obcowaniem z nimi.

Śpi z nim jak pierw­sza z brze­gu, je­dy­na na świe­cie. Uro­dzi mu czwo­ro dzie­ci, żadvert­nych dzie­ci, jed­no. Na­iw­na, ale naj­le­piej do­ra­dzi. Sła­ba, ale udźwi­gnie. Nie ma gło­wy na kar­ku, to bę­dzie ją mia­ła. Czy­ta Ja­sper­sa … Przeczytaj wiersz

Taka obawa ciągle mnie nurtowała przy wyborze zbioru. Jednak przyznaje, że autorzy stanęli na wysokości zadania i dostałem fajne wiersze o tematyce... więcej mniejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

62. „Modlę się by być jak ocean, z jego łagodnymi prądami, może czasem falami. Pragnę jego stałości raczej niż wznoszenia się i opadania.” – Drew Barrymore

ninety seven. „Jam umiłował ciebie, oceanie! I szczytem uciech w mej młodości lecie było jak bąbel płynąć w twej pianie! Od dzieckam przywykł do twych fal! Na grzbiecie twoim spoczywać to rozkosz! Zamiecie burz twych jam kochał, chociaż wnętrze człeka przejmują grozą.” – Lord Byron

przez Przyjdę do ciebie w północ ciemną, z nowiem… Drogę przez półmrok wskaże mi tęsknota… A ty, choć o swym przyjściu nie powiem, Wyjdziesz i sama otworzysz mi wrota.

Konstanty Ildefons Gałczyński w Wróci wiosna, baronowo przedstawia radosne oblicze wiosny jako czasu licznych zauroczeń, flirtów i miłości. Współczesny obraz nadejścia wiosny zaprezentował Stanisław Grochowiak. Piękno wiosny u Krzysztofa Kamila Baczyńskiego zostało zestawione z trudnymi czasami, w których przyszło żyć autorowi. Interesujący, futurystyczny obraz pory roku przedstawił Bruno Jasieński. Pozytywny i radosny wizerunek wiosny ukazał Władysław Bełza. Podmiot liryczny w wierszu Juliana Ursyna Niemcewicza zdaje piękny wiersz o morzu sobie sprawę z nadejścia wiosny, lecz nie jest w stanie cieszyć się nią ze względu na niewolę ukochanej Ojczyzny. Dopóki Polska znajduje się w niewoli nie potrafi docenić uroków natury. Jan Kasprowicz w swoim utworze sławiącym wiosnę, ukazuje ją jako zbiór scen i sytuacji, które najlepiej oddają tę porę roku. Jego wiosnę można znaleźć w pogodnym niebie, rosnącej trawie czy przydomowym ogródku. A Ty, czytelniku? W którym wierszu odnajdziesz oblicze Twojej wiosny?

69. „Im silniej możemy skupić naszą uwagę na cudach i realiach otaczającego nas wszechświata, tym mniejszą mamy ochotę go zniszczyć.” – Rachel Carson

sixty four. „Jesteśmy obdarzeni, na naszej planecie, wspaniałym i cudownym światem oceanu. Ale my naruszamy go i nie jesteśmy w stanie nad tym zapanować.” – Carl Safina

W swoich utworach i korespondujących z nimi „wypowiedziach” współautorzy tego tomu (wśród nich także ci uważani za marynistów) dokumentują zaskakującą prawdę – poeta nie pisze na temat morza, ale morzem na temat siebie i swojego indywidualnego świata.

Stała się znana publiczności dopiero po śmierci samotnika w 1886 roku. Jej poezja jest zazwyczaj krótka i pełna metafor. Tutaj używa morza jako metafory wieczności.

Uśmiechają się z zamkniętymi oczami, jeszcze pisząc wiersze w swoim śnie. Przy spotkaniu dwu ryb w rzece zapala się błyskawica- biały elektryczny kwiat,który poraża wzrok. … Przeczytaj wiersz

40. „Całkowita fizyczna i umysłowa inercja jest niezwykle przyjemna, znacznie bardziej niż pozwalamy sobie w to uwierzyć.